Porównanie metod ozonowania pomieszczeń

Ozonowanie pomieszczeń jest metodą, która od kilku lat zyskuje uwagę ze względu na własne właściwości chemiczne i sposób oddziaływania na powietrze i powierzchnie wewnętrzne. Proces polega na wprowadzeniu do przestrzeni ozonu który jest formą tlenu o podwyższonej reaktywności dzięki temu może wchodzić w reakcje z różnymi związkami chemicznymi obecnymi w powietrzu albo osadzonymi na przedmiotach co prowadzi do ich chemicznej przemian. W sytuacji mieszkań ozonowanie mieszkania może wpływać na poziom zapachów wilgoci albo związków lotnych które są uwalniane przez materiały budowlane meble czy tekstylia natomiast jego efekty są w dużej mierze uzależnione od stężenia ozonu czasu ekspozycji oraz warunków w pomieszczeniu takich jak wentylacja czy temperatura.

Ozon jest gazem niestabilnym który w naturalny sposób rozpada się na tlen dlatego właściwie każdy proces jego wprowadzania wymaga uwzględnienia bezpieczeństwa oraz odpowiednich procedur aby nie doszło do nadmiernej ekspozycji ludzi lub zwierząt.

Badania nad ozonowaniem wykazują że w określonych warunkach może dochodzić do utleniania niektórych związków chemicznych teraźniejszych w kurzu domowym na powierzchniach a także w powietrzu co w praktyce znaczy modyfikację ich struktury chemicznej. Ozonowanie pomieszczeń nie jest jednolite w swoim działaniu i wymaga precyzyjnego rozmieszczenia źródła ozonu ażeby wszystkie strefy pomieszczenia były równomiernie poddane działaniu gazu. W literaturze można znaleźć analizy dotyczące skuteczności w zależności od wielkości pomieszczenia rodzaju powierzchni oraz poziomu wilgotności które pokazują że nie za każdym razem efekt jest dokładnie taki sam w każdym miejscu. Procedura ozonowania mieszkania wymaga także czasu który jest potrzebny na osiągnięcie pożądanych stężeń ozonu a także na jego naturalny rozpad po zakończeniu procesu co zapewnia że powietrze w pomieszczeniu stopniowo wraca do formy tlenowej.

Ozon może wchodzić w reakcje z różnorodnymi substancjami obecnymi w pomieszczeniu co prowadzi do powstawania produktów ubocznych które są uzależnione od rodzaju materiałów takich jak tworzywa sztuczne farby tekstylia lub drewno. Z tego powodu naukowe opracowania wskazują na potrzebę oceny rodzaju pomieszczenia oraz jego wyposażenia przed zastosowaniem ozonu aby zrozumieć możliwe interakcje chemiczne. Proces ozonowania mieszkania może być także ograniczony przez warunki techniczne tj. szczelność drzwi i okien oraz obieg powietrza co wpływa na równomierność sprzedaży ozonu i jego użyteczność w różnorakich częściach mieszkania. Równocześnie zmiany stężeń ozonu w czasie są przedmiotem badań mających na celu lepsze przeanalizowanie jego rozkładu i reakcji z innymi związkami chemicznymi.

W kontekście bezpieczeństwa w literaturze technicznej zaznacza się że kontakt ludzi i zwierząt z wysokimi stężeniami ozonu jest niepożądany dlatego procedury ozonowania wnętrz zwykle zakładają czas, w którym pomieszczenie pozostaje puste oraz okres przewietrzania po zakończeniu zabiegu. Ozonowanie mieszkania wymaga uwzględnienia tych parametrów ażeby stężenia gazu mogły naturalnie spaść do poziomów zbliżonych do standardowego powietrza. W badaniach laboratoryjnych konstatuje się również wpływ ozonu na różne powierzchnie i materiały aby określić potencjalne zmiany chemiczne lub fizyczne które mogą nastąpić po ekspozycji. Analiza danych z takich badań umożliwia na przeanalizowanie mechanizmów działania ozonu w środowisku zamkniętym bez konieczności stosowania go w celach praktycznych przez osoby indywidualne.

Źródło informacji: ozonowanie mieszkania Śląsk.